Terwijl ik me -net als half Nederland denk ik- hoestend, gammel en moe staande probeer te houden in een grijs en nat griep- en coronaklimaat ben ik ook druk bezig met alle foto's van onze pelgrimsreis in Nepal te screenen en bewerken. Dat helpt me ook om langzaam maar zeker het besef te laten indalen wat een sprookjesachtig, onwerkelijk, bijzondere reis dit in alle opzichten toch is geweest.

De inspiratie om inzichten, gedachten en indrukken te delen dienst zich bij vlagen aan en zodoende schrijf en plaats ik vrij random wat stukjes hierover op deze website. Waarbij het natuurlijk wel zo leuk is dat ik als auteur elke post naar wens kan antidateren, zodat er voor jullie als lezers toch een soort chronologisch geheel ontstaat. 

Momenteel ben ik bezig om het wandelgedeelte van onze pelgrimsreis van dag tot dag te beschrijven. Je vindt deze schrijfsels onder de categorie ‘Photo’s' met de naam 'Pelgrimeren op de Great Himalayan Trail’. Op dit moment staan dag 1, 2 en 3 al online. De komende dagen doe ik mijn best de rest te plaatsen.

Neem eens een kijkje als je wilt weten hoe het is om in oost Nepal te wandelen. Een gebied waar weinig tot geen westerse toeristen komen, waar de Rai-, Limbu- en Sherpa-bevolking je een hartverwarmend welkom heet en waar je onder het wakend oog van Khumbakarna en Pathibhara niets anders hoeft te doen dan door een prachtig landschap lopen om jezelf te (her)vinden.

Even terug naar 2021: een sabbatical jaar terwijl de wereld op slot zat. Maar Nepal bleek -onder strenge restricties- een van de weinige bestemmingen waar we wél heen konden. En aangezien we nu toch een jaar de tijd hadden werd een item op onze  bucketlist opeens een heel realistische optie: het lopen van de Great Himalayan Trail. Te voet 1200 Kilometer van de oostgrens van Nepal  naar de westgrens. Het begrip ‘Pelgrim In Nepal Door Omstandigheden’ (P.I.N.D.O) was geboren.

Deed ik voorheen al mijn trekkings in Nepal geheel zelfstandig, nu was het om meerdere redenen niet alleen verstandig, maar zelfs noodzakelijk om een gids en een drager mee te nemen. Wat een geluk dat ik via Hans Buijng van de ‘Stichting Helping Thulo Parsel’ in contact kwam met Raby en Bishnu. 

40 Dagen lang zaten we met elkaar ‘opgescheept’, tot een aangekondigde lockdown een abrupt einde maakte aan ons avontuur in de bergen. 40 Dagen op elkaars lip, zonder een onvertogen woord, irritatie of ongemakkelijk gevoel. Integendeel: wat hebben we gelachen, gedold, gekaart en gepraat. 
Diep onder de indruk van de professionaliteit, het vakmanschap, maar vooral van de fijne persoonlijkheden van Raby en Bishnu was het dan ook meteen duidelijk dat wij een volgend avontuur alleen maar weer met hun zouden ondernemen.

En hier zijn we dan, dik twee jaar later. Een droom is uitgekomen: op pad met een bijzondere groep vrienden, familie en kennissen, een zelf georganiseerde pelgrimstocht in oost-Nepal leiden. Dit keer als een echt en hecht team met Raby en Bishnu, waarbij we elkaar perfect aanvullen in rollen en taken bij het begeleiden van alle fysieke- en vooral ook mentale uitdagingen die de deelnemers op deze pelgrimsreis tegenkomen.

Waarbij we ook zeker de twee -voor ons- nieuwkomers niet mogen vergeten te noemen: de dragers Adip en Ajay.
Net als zo veel andere Nepalezen goedgeluimde, goedlachse, lieve jongens die we een mooie toekomst toewensen.

Dus: mocht je zelf ooit plannen hebben om een onvergetelijk avontuur in het prachtige Nepal te beleven, laat je dan ontzorgen door Raby van JRN Treks en zijn mensen (www.jrntreks.com) 
Van harte aanbevolen!

Twee jaar geleden, gedurende de pandemie, werd ik een P.I.N.D.O. Een Pelgrim In Nepal Door Omstandigheden. 
In 40 dagen liepen we het oostelijke deel van de Great Himalayan Trail Lower Route. Een onvergetelijke ervaring met als letterlijk en figuurlijk hoogtepunt de klim naar de Pathibhara tempel op 3800m hoogte.

Nu zijn we terug in Nepal, op ons vertrouwde stekkie, dat als een tweede huis met lieve familie voelt. En bereiden we ons voor op wederom een pelgrimstocht naar Pathibhara. Dit keer met van een groep van acht vrienden en kennissen. Lieve, bijzondere mensen, met elk -net als wij- een eigen sankalpa, een persoonlijke intentie om deze tocht te maken.

In afwachting van de komst van de groep leggen we nog de laatste hand aan een programma met aandacht voor cultuur, spiritualiteit en fysieke ervaring. Terwijl we van luxe naar spartaans bewegen, van comfort naar afzien, ontdoen we onszelf gedurende deze reis van onze ego's, pantsers en overtuigingen. En beleven we boven op de berg ieder op zijn eigen manier dat wat we zoeken of willen loslaten.

'Misschien moet je jezelf eerst tegenkomen voordat je het kunt zijn' zegt Loesje. Een mooi thema voor deze reis!

En ook een mooie gelegenheid om een herstart van deze website in te luiden. Met heel veel dank aan Jeremy Kiehlman voor het opfrissen en vitaliseren  van de website, kijk ik nu uit naar het delen van weer vele foto's en verhalen.

Namaste!